Dat het na vorige week alleen maar beter kon, was iets wat zeker was. Dat SAB een taaie tegenstander zou zijn, was evenmin een punt van discussie. Desalniettemin werd zaterdag 21 oktober de eerste competitiezege geboekt!
Vanwege het feit dat onze keeper wat lichte klachten aan zijn schouder had, was Levi bereid als reservekeeper plaats te nemen op de bank. Bram was vanwege zijn gebroken sleutelbeen uiteraard niet in staat om te spelen, waardoor er 13 veldspelers en 2 keepers aan de wedstrijd begonnen.
De 4-4-2 formatie van SAB was er een die we nog niet tegen gekomen waren dit seizoen. Ondanks dat, zorgde de onderlinge afspraken dat we ons eigen spelletje hebben kunnen spelen tegen de fysieke Sint Anna Boys, waarvoor complimenten van de trainers.
De wedstrijd startte niet geweldig, na 5 minuten keek Wernhout JO17-1 namelijk tegen een achterstand aan. De SAB-middenvelder werd het weinig moeilijk gemaakt toen hij rond onze 16-meter aan de bal kwam. Het schot dat vervolgens niet gepareerd kon worden door Jan, werd door een gretig meelopende SAB-aanvaller afgerond.
Waar het voorgaande jaren over en uit was, zodra er tegen een vroege 1-0 achterstand werd aangekeken, bleek de mentale weerbaarheid van Wernhout JO17-1 deze keer de test wel te doorstaan.
Na een sterke actie van Axel, maakte hij het Hein mogelijk te scoren, waardoor de stand halverwege de eerste helft alweer op 1-1 stond.
10 minuten later stond het nog steeds gelijk, echter hadden beide ploegen ondertussen hun doelpunten verdubbeld. SAB scoorde eerst, omdat een voorzet door de Wernhoutenaren niet goed werd weggewerkt. Jurre scoorde namens Wernhout, doordat hij de tweede bal bij het schot van Axel tegen de netten knalde.
Een ruststand van 2-2, enerverende eerste helft, nog geen gelopen race.
In de rust werden de afspraken bij balbezit en balverlies nog eens herhaald en werd de spelers meegegeven dat als ze zouden doen wat ze deden, ze beloond zouden worden met de eerste driepunter van dit seizoen.
Wellicht leidde die woorden tot een grote roze wolk, want het was SAB die als de brandweer begon. De eerste 10 minuten na rust had Wernhout echter het geluk met een goede keeper die zijn ploeg op de been hield. Een aantal reddingen, met als klap op de vuurpijl een gestopte penalty.
Die 10 minuten waren helaas ook meteen de laatste, want na ongelukkig wegglijden bij een uittrap, blesseerde onze keeper zich en moest zijn compagnon hem vervangen.
Een gelijkopgaande tweede helft, waarbij SAB het Wernhout erg moeilijk maakte op te bouwen, zorgde er redelijk veel lange ballen gespeeld werden. Gezien het feit dat de gemiddelde lengte 1.40 is bij Wernhout JO17-1, was SAB hier het meest gelukkig mee.
Maar ondanks dat was er van Calimerogedrag geen sprake, want het was Wernhout die met de 3 punten aan de haal zou gaan.
Het was namelijk Axel die zijn rommelsolo à la Suarez bekroonde met een mooi schot over de Bredase keeper, 3-2.
Ondanks dat Wernhout de kansen gekregen had om de wedstrijd eerder te beslissen, waren in de trainers’ ogen de punten uiteindelijk terecht. Het fysieke SAB was een leuke, pittige, stadse tegenstander om tegen te voetballen. Leuker waren echter de eerste drie punten voor Wernhout JO17-1.
Volgende week wacht wederom een thuiswedstrijd, TSC komt dan op bezoek.