Zaterdag 1 juni was het eindelijk zover, de bekerfinale. Nadat vorige week het kampioenschap werd behaald kon Wernhout JO19-1 vandaag een tweede prijs bemachtigen. Wernhout kan hiermee geschiedenis schrijven, want nog nooit eerder won een Wernhouts team de KNVB beker, dus laat staan de dubbel (kampioenschap + beker). Hiervoor moest het wel afrekenen met SC ’t Zand JO19-3. Dit team was ook een van de tegenstanders voor het kampioenschap, maar Wernhout beschikte over een langere adem. SC ’t Zand had uiteindelijk teveel punten verloren en eindigde als 4e. In competitieverband had Wernhout gelijkgespeeld tegen het ’t Zand (3-3). Zodoende kon er dus een spannende pot voetbal worden verwacht die past bij een bekerfinale. Vooraf was al besloten om gezamenlijk dezelfde kledingstijl te hanteren. Er werd geopperd over strakke pakken met bijpassende koffertjes, maar uiteindelijk is besloten om voor business casual te gaan in de vorm van een witte blouse met een bijpassende korte spijkerbroek. Helaas had Gino geen witte blouse thuis, dus hij had een mooi roze blouse aangetrokken. De korte broek was wel nodig aangezien het kwik de 30 graden aantikte. Om 11.00 werd er verzameld op Wernhout en met een bus van Ed van de Broek die volgeladen was met spelers, technische staf, ouders en WAG’s werd de reis naar Prinsenbeek ingezet. Tijdens de busreis werd er al veel water uitgedeeld en gedronken want niemand wilde last krijgen van kramp. Jurre was zelfs de vrijdag al begonnen met het drinken van voldoende water. Eenmaal aangekomen op Sportpark De Heikant zochten we na lang zoeken en onder luid gezang en gejuich van een vrouwenvoetbalteam van Kloetinge dat ook in de bekerfinale stond de kleedkamer op. De mannen van Dirk, Bram en Gijs waren snel omgekleed in het, misschien een beetje raar aanvoelende, Wernhouts blauw (geen rood, want SC ’t Zand speelt ook in het rood en Wernhout was door de KNVB aangewezen als uitspelend team en moest dus voor andere shirtjes zorgen). De warming-up werd onder tropische omstandigheden ingezet en de eerste Wernhoutse supporters zochten al hun plekje op langs de lijn. Iedereen was erop gebrand om de overwinning over de streep te trekken en om 13.00 barste de strijd los.
Wernhout begon nerveus aan de wedstrijd. De eerste kansen waren er dan ook voor SC ’t Zand. Gelukkig hadden we Jan in de goal die de bal kan pareren of een Wernhouts been dat de bal kon blokken. Helaas was het na 25 minuten wel raak voor ’t Zand. De Wernhoutse verdediging stond niet goed op te letten bij een ingooi voor ’t Zand. Hierdoor kon een aanvaller worden aangegooid en de combinatie aangaan. De voorzet die volgde werd door Joep helaas feilloos binnengeschoten. Volgens Joep was dit zijn 2e eigengoal ooit en de timing was niet optimaal. Gelukkig toonde Wernhout veerkracht en met name Jurre was hier de aanleiding van. Hij veroverde de bal op het middenveld en ondanks de hitte lanceerde hij zichzelf op de rechterflank en passeerde enkele tegenstanders. Zijn lage voorzet werd door Hein binnengetikt, 1-1. Hein liet zijn teamgenoten, de bank en de supporters juichen en voor hemzelf was het ook een persoonlijke overwinning, want hij had al een aantal wedstrijden niet meer gescoord. Hij had geen betere moment kunnen kiezen om deze droogte te doorbreken. Na de doelpunten kwam de wedstrijd meer in evenwicht en grote kansen bleven uit. Gijs kon nog uithalen na een voorzet van Joep, maar zijn inzet ging net over. Net voor rust kreeg Jurre echter een ingeving. Hij was wederom weg op de rechterflank en kon opnieuw laag voorgeven. Zijn voorzet kwam echter in de voeten van een verdediger van SC ’t Zand. Gelukkig was Sven er als de kippen bij om kort op de aanname te zitten van deze verdediger. Hierdoor kon hij de bal veroveren in de vijandelijke 16 en dodelijk afronden, 1-2! De ontlading bij alles wat Wernhout een warm hart toedraagt was groot en het doelpunt net voor rust was voor Wernhout ideaal en voor ’t Zand een mokerslag. Sven bevestigde de nacht van zaterdag op zondag nog een groot aantal keer dat dit misschien wel zijn belangrijkste goal ooit was. Kort hierna volgde het rustsignaal en dit was voor iedereen wel nodig.
Tijdens de pauze werd er vooral rust gepakt door de spelers. De temperaturen maakte het voetballen haast onmogelijk, dus de mannen moesten zo snel mogelijk de batterij weer opladen om de 2e helft nog een laatste keer te vlammen. Voor elkaar en met elkaar strijden om zo de bekerfinale winnend af te sluiten!
In de eerste 10 minuten na rust voerde SC ’t Zand de boventoon. Een van de aanvallers van ’t Zand kwam 1 op 1 tegen Jan, maar laatstgenoemde maakte zijn goal goed klein door uit te komen en zo kon hij de bal keren. Niet veel later volgde een identieke situatie, maar dit maal kwam Jan goed uit en werd de bal naast geschoten. Wernhout werd eindelijk wakker en begon beter te voetballen. Hein zag een loopactie van Rob en stuurde hem diep over de linkerkant. Rob was zijn tegenstander te snel af en kon in de lange hoek raak schieten, 1-3! Helaas volgde 10 minuten later een onfortuinlijke situatie plaats waardoor een speler van SC ’t Zand naar de grond ging en een penalty verdiende. Jan zat in de juiste hoek, maar kon de bal net niet keren, 2-3. 2 minuten (70e minuut) later verdiende Wernhout echter ook een penalty en dit was voor onze eigen Iniesta een koud kunstje. Hij stuurde de keeper de verkeerde kant op en schoot de bal in zijn vertrouwde rechterhoek, 2-4! Met nog ongeveer 20 minuten op de klok knokte Wernhout voor iedere meter om zowel nog een goal te maken als een te voorkomen. Jan stopte nog een paar goede ballen en creëerde rust achterin voor het verdedigende blok Joep en Axel Parol. Wilco, Stef en later Bram en Alex hielden de snelle buitenspelers in bedwang. Gijs knokte voor iedere bal, won bijna al zijn luchtduels en gaf dus het goede voorbeeld als aanvoerder door zijn team op sleeptouw te nemen. Hein en Carlo zorgde voor de creatieve aanvoer naar voren zodat Jurre, Rob, Sven en later nog Gino en Karsten de verdediging van SC ’t Zand onder druk konden houden. Dirk, Bram, Gijs, Axel van Opstal en het meegereisde publiek bleven de Wernhoutse 11 aanmoedigen zodat ze konden blijven gaan. Uiteindelijk werd er bij een 2-4 stand afgefloten en het feest barste los. Wernhout JO19-1 pakt een week na het gewonnen kampioenschap ook de beker en schrijft dus geschiedenis!!!
Na de wedstrijd werden de spelers overladen met een luid applaus en werden de medailles en KNVB beker overhandigd aan aanvoerder Gijs. Hierna werden de, misschien wel 200, aanwezige toeschouwers bedankt voor hun support. Ondanks de hitte kon Wernhout JO19-1 op hun aanwezigheid rekenen en dit is heel het seizoen zo het geval geweest. De reis naar Wernhout werd weer ingezet en in Zundert stond er opnieuw weer een platte kar klaar om de laatste kilometers naar Wernhout af te leggen. Eenmaal aangekomen werd er wederom een erehaag gevormd en kon het feest beginnen. In de tussentijd waren er ook nog 3 pogingen nodig om een mooie teamfoto te maken met beide prijzen waarbij iedereen ook daadwerkelijk op de foto stond. Na de door de ouders georganiseerde barbecue begon er ook nog een andere, iets minder belangrijke, finale tussen Liverpool en Tottenham Hotspur en deze werd uiteraard gezamenlijk gekeken in de kantine. Het feest in de kantine ging nog door tot in de late uurtjes en de echte feestbeesten (allemaal dus) vervolgde de reis nog richting Zundert, waar een aantal café Den Bels zelfs nog hebben afgesloten. Dit betekent dat er dus een einde is gekomen aan het lange, maar fantastische seizoen 2018/2019 voor Wernhout JO19-1, waarbij de eerste seizoenshelft de 3e plaats werd behaald en waarbij de 2e seizoenshelft het kampioenschap werd behaald. Daarnaast heeft Wernhout ook nog de beker gewonnen. Dit hebben de mannen gedaan door (niet altijd) goed te voetballen en samen voor iedere meter te strijden en de altijd hondstrouwe supporters zorgden voor dat beetje extra motivatie zodat Wernhout nog een stap extra kon zetten. Bij deze dus willen we dus namens Wernhout JO19-1 het Wernhoutse publiek bedanken voor hun support het afgelopen seizoen en graag tot volgend jaar!