Zaterdag 11 november, den elfde van den elfde, de aftrap van het carnaval.
Zaterdag 11 november, matchday, om 12:30 uur een wedstrijd tegen koploper JEKA.
Na de blamage van vorige week tegen SC ’t Zand moest er revanche worden behaald. Tijdens de trainingen en de wedstrijdbespreking werd nog maar eens aangehaald dat het tijd werd om onszelf te gaan belonen voor het harde werken, enthousiasme en plezier wat als team hebben.
De trainers wezen de spelers er nog maar een keer op dat als men doet wat men moet doen, iedereen het lastig heeft tegen Wernhout JO17-1. Daarbij komt dat als iedereen zijn werk uitvoert en dat op een goede manier doet, Wernhout JO17-1 van iedereen kan winnen. De andere kant van de medaille hadden we vorige week helaas al ervaren, want doet men niet wat er moet gebeuren, kan er van iedereen verloren worden.
‘Het is mijn taak de spelers spelers feiten voor te houden. Het gaat er om dat ze in hun ‘mind’ weten hoe het daadwerkelijk zit. Dat er geen reden is voor paniek [als er een keer verloren wordt], maar dat we gewoon moeten doen wat we altijd deden en dat alles dan echt wel goed komt.’Â – Erik ten Hag in de VI.
Het was daarom des te mooier dat er vandaag tegen de koploper de mogelijkheid was om een goede wedstrijd te spelen en wellicht onszelf te belonen. De ‘sorry-boys’ uit Breda hebben het geweten…
In de opstelling diende op het laatste moment nog een wijziging te worden doorgevoerd, omdat Axel en Wilco ondanks hun beste bedoelingen toch te ziek bleken te zijn om te voetballen.
Met Jan in de goal, een laatste linie met Gijs als vervanger van de zieken. Een middenveld met Kwik, Kwek en Kwak of de Drie Musketiers (Heeft u een beter alternatief, horen wij dat graag!), een voorhoede met spits Stef en lichtvoetige buitenspelers Thieu en Brady, waren we klaar om te starten.
In een gelijkopgaande wedstrijd zorgde Carlo voor de voorsprong. Na een klein kwartier werkte hij een corner van Jurre binnen, een hele fijne voorsprong!
Waar echte uitgespeelde kansen uitbleven aan beide kanten, was het wel Wernhout dat het meest gevaarlijk was door middel van individuele acties. Het was dan ook spits Stef die met een heerlijke solo de 2-1 maakte, nadat JEKA 2 minuten eerder uit een corner gelijk had gemaakt. De veerkracht van JEKA was echter bijna van dorps formaat, toen na een half uur spelen een vrije trap in de korte hoek ter nauwenood door Jan werd gepareerd en de tweede bal voor een JEKA-aanvaller was, 2-2.
Met deze 4e goal van de eerste 40 minuten werden de kleedkamers opgezocht.
In de rust werden de puntjes op de spreekwoordelijke ‘i’ gezet en werd Lorens voor Brady gebracht.
JEKA drukte wat meer dan in de eerste helft en het vergde redelijk was discipline voor onze rood-witten. Dat echter weinig kansen werden weg gegeven was een positief signaal voor de trainers. Maar niemand is begonnen met voetballen om gelijk te spelen, winnen is waar men voor het veld was opgestapt.
Na een kwartier werd er daarom een tweede wissel toegepast, Axel als frisse spits voor de hardwerkende, heerlijk spelende Stef.
Na 3 minuten lukte het ook Axel om zijn goaltje mee te pikken en Wernhout op een voorsprong te brengen, 3-2. Dat de laatste wedstrijden op het sportpark aan de Diepstraat in 3-2 waren geëindigd, gaf weinig goede hoop op een monsterscore en beloofde een verhoogde hartslag bij de trainers tot minuut 80.
Echter was het slechts 10 minuten later dat Jurre op aangeven van Axel de 4-2 binnen kon werken. 68 Minuten gespeeld, 2 goals verschil in het voordeel van Wernhout JO17-1, een elftal dat knokte voor elke meter, gevaarlijke omschakelmomenten en weinig kansen tegen, dit kon niet meer misgaan!
En dat ging het ook niet, het werd namelijk in de 73e minuut nog 5-2 ook. Een sterk spelende Stef, stoomde op aan de rechterkant en gaf een goede voorzet op Jurre. Dare to Zlatan was de enige zin die toepassing had op zijn omhaal. Waar Zlatan zijn omhaal echter altijd maakt, lukte het Jurre niet, omdat de JEKA-verdediger met zijn hand de weg van de bal naar de goal blokte. Verschil moet er zijn Jurre…
De gegeven penalty werd echter koel benut door Hein, waarmee hij de eindstand van 5-2 op het bord zou brengen.
Waar Wernhout het hele seizoen al naar op zoek was, werd dan toch eindelijk gevonden. Een klinkende overwinning. En dat tegen de koploper!
Volgende week gaat Wernhout JO17-1 op bezoek bij VVR, om in ‘De Week van V.V.Wernhout’ de volgende driepunter binnen te slepen. Met selectiespelers Alex Huijbregts en Dion de Meijer als assistenten, motivators en eravringsdeskundigen op het gebied van derby’s mag dat niet mislopen.
Nog 3 wedstrijden, 9 punten, dat is zeker. Zo lang we maar doen wat we moeten doen…