5 Competitiewedstrijden gespeeld, 3 overwinningen, 1 gelijkspel en 1 verliespartij. 10 Punten, 17 goals voor en 10 goals tegen. Op het eerste gezicht redelijke statistieken en een mooi gemiddelde. Een gemiddelde is slechts een gemiddelde, zo blijkt wel uit het spel en de resultaten van Wernhout JO17-1.
Een korte analyse over Wernhout JO17-1, het maximale eruit halen en de automatische piloot.
De eerste competitiewedstrijd dateert alweer van 10 maart, toen Zwaluwe JO17-1 op bezoek kwam in Wernhout. De zwart-witten van die dag (Wernhout JO17-1) begonnen in een gelijkopgaande wedstrijd vlammend en kregen binnen 5 minuten een tweetal 100% kansen. In een eerste helft waarin Wernhout het betere van het spel had, waren een tweetal vrije trappen nodig om de score open te breken. Eerst was het Carlo, drie minuten later was het Jurre die met een vrije trap het doel trof. Ruststand, 2-0.
Waar de focus zou moeten liggen op het maximale resultaat, werd de tweede helft op de automatische piloot gevoetbald. Een 2-0 voorsprong werd niet met passie, strijd en lef uitgebreid. Bij een 2-0 voorsprong lieten we de tegenstander terug in de wedstrijd komen, de wedstrijd gelijkopgaand worden en een gelijkspel op het scorebord verschijnen. Eindstand 2-2.
Na wederom een afgelasting stond op 24 maart de wedstrijd tegen Unitas’30 op het programma. Er werd gewaarschuwd voor de fout die we eerder tegen Zwaluwe begingen, de automatische piloot. Na een lange tijd hadden de trainers weer de beschikking over een volledig fitte selectie, omdat ook Bakkers knieblessure passé was.
De laatste keer dat Wernhout JO17-1 Unitas’30 JO17-3 trof was dit wel anders. Toen werd er met een gemixt elftal nipt verloren, omdat men naliet zichzelf te belonen met doelpunten. Vandaag dus een mooie kans om revanche te nemen op onszelf.
Op aangeven van Jurre werd een fout in de opbouw genadeloos afgestraft door Hein, 1-0 na 2 minuten. Wernhout zat op rozen, zo leek het. Niets was echter minder waar, want Unitas’30 bleek een taaie tegenstander toen zij in de 14e en de 30e minuut de voorsprong ombogen in een achterstand voor de rood-witten. De solo van Carlo voor rust was daarom ook een welkome verrassing, tevens een schitterende wijze om aan te tekenen voor de 2-2. Rust.
In de rust werd gewaarschuwd voor de kracht van dit Unitas’30, letterlijk en figuurlijk. Een fysiek sterke tegenstander die gretigheid toonde en duels op felle doch faire wijze speelde. Daar moest de tweede helft iets tegenover staan, wilde er vandaag gewonnen worden.
Dat dit niet echt uit de verf kwam, blijkt wel uit de eindstand (2-5). De reden hierachter? Een betere tegenstander? Een gebrek aan overtuiging? Of toch weer die verdomde automatische piloot en de gedachte dat ‘het wel zou moeten lukken’?
6 Minuten na rust werd een slap breedteballetje in de opbouw opnieuw genadeloos afgestraft, dit maal helaas door de geel-zwarte-aanvaller. In de 56e minuut werd de gretigheid van Unitas’30 opnieuw zichtbaar toen zij als de kippen bij een tweede bal in de 16 opdoken.
Wederom 10 minuten later werd een lange doeltrap makkelijk ingeleverd bij de gasten uit Etten-Leur, waarna er in de counter een mislukte buitenspelval volgde, resulterend in een vijfde tegengoal.
Twee wedstrijden gespeeld, een schamel puntje. Er hadden zeker 4 punten gepakt mogen worden tegen Zwaluwe en Unitas’30, dat staat vast. Desalniettemin blijft de trainingsopkomst en trainingsinzet prima en wordt er doordeweeks een ruim voldoende basis op de (gras?)mat gelegd. Er moet wel een keer een overwinning volgen, toch?
Zaterdag 31 maart: JEKA JO17-3 – Wernhout JO17-1. Was dit dan de dag waar op de eerste overwinning van de voorjaarsreeks gepakt ging worden.
De dag begon goed. Onze materiaalmensen van deze week vergaten de nodige materialen en spelers vergaten hun schoenen, sokken én scheenbeschermers. Elk nadeel heeft vanzelfsprekend zijn voordeel, want de trainers hoefde op deze manier geen keuzes te maken in de opstelling. ‘Want heppie geen spullen, kennie nie foeballe.’
Al snel bleek dat Wernhout vandaag een goede kans had op drie punten, want JEKA bleek de minste tegenstander tot nu toe. Na 13 minuten werd de eerste goal gemaakt. Hein liep vrij achter de laatste lijn en werd feilloos bediend door Stef de Bakker met een keurige voorzet. Na een half uur spelen verdubbelde Wernhout de voorsprong na goed druk zetten van Brady. Eenzelfde goal werd gemaakt door Hein na rust, waarmee de 3-0 voorsprong een feit was.
Helaas kon door een miscommunicatie in de achterhoede 1-3 worden gemaakt door de ‘sorryboys’ en werd de uitstekend keepende Levi toch wel een klein beetje in de steek gelaten door zijn medespelers.
Uiteindelijk kon in de tweede helft uitgelopen worden naar een riante 1-5 voorsprong en overwinning. Hein mistte een één-op-één en kon vervolgens alsnog Carlo in stelling brengen. Axel benutte een pingel.
Er hadden nog meer goals gemaakt kunnen worden als men enigszins ‘gevoel in de poten’ had gehad. Maar goed, niet iedereen heeft de initialen TvdB of SW op zijn trui staan.
Maart leverde dus een verliespartij, gelijkspel en overwinning op. Men was het er wel over eens dat overwinning toch wel het best bevielen en dat was dan ook de doelstelling van de eerste wedstrijd van april. Alliance JO17-3 – Wernhout JO17-1.
Vorige week werden de materialen vergeten, de vorige keer dat we op bezoek gingen werden de shirts vergeten. Er werd dus wat meer scherpte verwacht vandaag.
De scherpte was er zeker. Wernhout meldde zich wedstrijdklaar om 12:55 uur bij het veld en was gretig genoeg om te mogen beginnen. Helaas werkte een andere wedstrijd niet mee, waardoor er pas om 13:10 uur afgetrapt kon worden.
Wernhout liet zich niet gek maken, behield de scherpte en ging als de brandweer op zoek naar doelpunten. De bal bleef in het bezit van Wernhout, de kansen werden gecreëerd, maar doelpunten vielen er maar niet. Zelfs 100% kansen werden niet benut. Het leek er eventjes op dat zelfs met een 0-0 de thee zou worden genuttigd, maar toen waren daar Stef Broosus, Jurre en Hein. Stef Broosus gebruikt een snelle, verre inworp om Jurre te lanceren. Jurre bediende op zijn beurt Hein, waarna de laatstgenoemde keurig de 1-0 maakte.
De tweede helft had dezelfde doelstelling als het eerste bedrijf. De bal zo snel mogelijk in het bezit krijgen, kansen creëren en goals maken. Daar moest natuurlijk wel dezelfde energie voor op de mat worden gelegd, ondanks de lente-temperaturen die deze zaterdagmiddag sierden.
De tweede helft werd echter niet gespeeld zoals verwacht. Er werd behoudender gespeeld, de wedstrijd werd meer gecontroleerd, het maximale werd er echter niet meer uitgehaald. Het was dan ook onze eigen schuld dat we Alliance de hoop op een 1-1 gaven. Deze viel gelukkig niet en opnieuw werd er dus gewonnen.
Of het een stukje gemakzucht was, de temperatuur of de tegenstander, is nog altijd niet zeker. De trainers waren er echter wel zeker van dat wedstrijden voortaan eerder beslist zouden mogen worden. Beter voor de hartslag, de gemoedsrust en uiteraard de ranglijst.
Zaterdag 14 april kon er een winning-streak van 3 behaald worden. Na Breda (JEKA) en Roosendaal (Alliance) was het vandaag opnieuw Breda (Baronie JO17-5). De afgelopen week waren de trainingen verzorgd in het kader van de Week van Wernhout. De maandagtraining was verzorgd door gasttrainers Jens en Chris, de woensdagtraining door het vaste trainersduo. Tijdens de woensdagtraining werd de spelers de opdracht meegegeven zich in de basis te spelen. Gretigheid, intensiteit, beleving, spirit, etc. etc. waren de kernwoorden.
Deze woorden vormden ook de kern van de wedstrijdbespreking. Vanaf het begin van de wedstrijd zou Baronie het idee moeten hebben dat ze voor Jan met de korte achternaam (niet Elst) naar Wernhout waren gekomen. Aan deze opdracht werd uitvoering gegeven, en hoe!
Binnen 2 minuten greep Wernhout de voorsprong door het trio dat vorige week ook de goal produceerde. Broosus lanceerde Jurre met een dieptepass, die op zijn beurt Hein liet scoren, 1-0. Na 10 minuten trapte Jurre een vrije trap keurig bij de tweede paal, waarna Heins terugkopbal door Axel feilloos binnen werd geschoten, 2-0. Diezelfde Axel kreeg een perfecte mogelijkheid om zijn doelpuntenproductie van deze middag te verdubbelen, maar mistte helaas zijn pinantie. Baronie was zeker geen slechte ploeg en beschikte over voldoende individuele kwaliteit aan de bal. Desalniettemin kon Wernhout in minuut 19 en 21 uitlopen naar een 4-0 voorsprong. Eerst werd een lange bal van keeper Jan door Axel gecontroleerd en meegegeven aan Hein. De aanvoerder faalde niet in oog met de keeper en bracht zijn productie naar 2. De vierde goal was er één die op woensdag eindeloos getraind was. Een dieplopende middenvelder achter de verdediging en een teruggetrokken voorzet die door Jurre benut werd.
De koek was nog niet op, want nummer 5 en 6 werden ook nog gemaakt door de rood-witte voetbalmachine (niet Gesta 1). In minuut 27 maakte Hein zijn derde van de middag op aangeven van Carlo. In minuut 32 maakte de inschuivende centrumverdediger Joep de 6-0.
Een 6-0 ruststand tegen een tegenstander die eigenlijk best aardig kon voetballen, een hele goede eerste helft. Zoals zo vaak dit seizoen werd er in de rust afgesproken om niet tevreden te zijn met hetgeen wat we al wel hadden, maar spraken we af het maximale er uit te halen. Een 10-0 overwinning was dan ook het streven.
De eindstand van 7-1 verraad echter al wat er de tweede helft gebeurde. Wernhout speelde op de automatische piloot en vond het wel welletjes, Baronie kwam terug in de wedstrijd en werd meer gelijkwaardig en de goals bleven uit. Carlo kon nog wel zijn goaltje meepikken door zich knap vrij te draaien en keurig binnen te schieten. Ook Hein kon nog een keer scoren, helaas wel in het eigen goal. Een corner kon namelijk niet fatsoenlijk weggewerkt worden, waarna de bal ongelukkig op de knie/ het dijbeen van de hattrick-hero van de middag kwam.
Al met al kan gesteld worden dat Wernhout JO17-1 aardig op weg is in de voorjaarsreeks. De trainingsopkomst, -inzet en -intensiteit is prima. De resultaten zijn prima, al zeggen deze natuurlijk niet alles. Wernhout JO17-1 heeft moeite om het maximale er uit te halen gedurende 80 minuten. Is dit gek? Nee. Is dit erg? Nee. Het is alleen maar een mooie aanleiding om met dezelfde spirit de maanden april, mei en juni af te maken.
En die automatische piloot dan, zult u denken. Die zal nog wel vaker voorbij komen op trainingen en tijdens wedstrijden. Die automatische piloot moet namelijk vermeden worden, Wernhout JO17-1 moet zoveel mogelijk zelf in de hand houden.
En zolang die automatische piloot geen Stef Stuntpiloot wordt, gaat het eigenlijk best wel prima met Wernhout JO17-1.