Op 25 november 2017 stond de thuiswedstrijd tegen Boeimeer JO17-2 op het programma.
De stand zei op deze zaterdag nog minder dan de zaterdagen hiervoor. Omdat Boeimeer namelijk een klasse hoger was gestart dit seizoen, en later bij ons in de competitie was gekomen, hadden zij pas 5 wedstrijden gespeeld.
Daarnaast is dit seizoen al vaker gebleken dat Wernhout JO17-1 redelijk wispelturig is qua spel en dus qua resultaat.
Om 12:30 uur was de aftrap. Blessures en afmeldingen zorgde er voor dat er een beroep gedaan moest worden op Max, Levi en Gijs, waarvoor nogmaals bedankt (Dit bedankje zorgt er wellicht voor het voldaan gevoel waar de kleine grote jongens naar op zoek waren). Verder was er een debutant op de linksback-positie. Waar onze ‘linksbakker’ de voorgaande weken de voorhoede nog vorm gaf, speelde hij vandaag twee linies terug. Het enige verschil met zijn idool Angeliño was misschien het gebrek aan tattoo’s. Maar wat niet is, kan nog komen…
Enfin… de wedstrijd begon en was de eerste helft gelijk opgaand. Wernhout JO17-1 had moeite met het veldspel, maar kreeg desondanks dotten van kansen. En met dotten van kansen, worden echt DOTTEN van kansen bedoeld. Helaas werd het afmaken achterwege gelaten, waardoor een 0-0 ruststand dreigde.
Echter was daar in de 36e minuut onze spits die op aangeven van Carlo de 1-0 kon maken. Het flamboyante juichen van de voorgaande thuiswedstrijd werd door Oppie ingeruild voor een meer ingetogen variant. Wellicht dat hij zijn energie van het juichen bewaarde voor de zaterdagavond…
Rust, 1-0. Geen denderend spel, wel veel kansen gecreëerd, (te) weinig doelpunten. Er werden een aantal afspraken gemaakt in de rust. Focus op belangrijke dingen, plezier en beleving en op naar die overwinning!
De tweede helft was overduidelijk voor Wernhout JO17-1. Het duurde dan ook maar 8 minuten voordat Carlo de voorsprong verdubbelde op aangeven van Hein. 48 minuten gespeeld, 2-0.
Na wat wisselingen aan onze zijde, kwamen Hein en Lorens op de bank te zitten en betraden Joep en Jurre het veld weer.
Vervolgens werd na 67 minuten de wedstrijd in het slot gegooid door Oppie. De spits maakte zijn tweede van de middag en bracht zo zijn doelpuntentotaal van dit najaar op 10. De geruchten gaan dat Carlo hierdoor redelijk zenuwachtig is geworden en meteen extra is gaan trainen. Of dit waar is, kan de schrijver van dit verslag niet bevestigen.
Een 3-0 eindstand. Voor het eerst ‘de nul’ en veel kansen gecreëerd. Genoeg toekomstmuziek.
Volgende week is alweer de laatste competitiewedstrijd van dit najaar. Unitas’30 komt dan op bezoek. Zij zullen zeker geen vervroegde Sinterklaascadeaus geven, we kunnen dus wederom vol aan de bak!