Drie dagen, twee wedstrijden. Twee toppers ook. Voor de spelers die de 25 inmiddels gepasseerd zijn geen fysieke vanzelfsprekendheid meer. Toch stond een dergelijk voetbalprogramma van Engelse Boxing Day proporties op de KNVB kalender. Kruisland uit op zondag, DOSKO thuis op dinsdag. Van een strak en snel kunstgrasveld naar een extreem hobbelig pollenveld. Van warm natuurlicht tot het Wernhoutse kunstlicht. Van een uitwedstrijd tot een thuiswedstrijd. Grote contrasten, in drie dagen tijd.
Twee wedstrijden, één verslag.. Allereerst de topper tegen Kruisland 2. De huidige nummer twee tegen de nummer drie op het moment van spelen. De zondag begon ietwat rommelig. Daar Bartje de weg naar Café de Valk niet tijdig had gevonden. Captain Lexie belde Bartje op, die vervolgens aangaf dat hij dacht dat de verzameltijd half 11 was, in plaats van kwart over 10. Een bakkie bier kon in ieder geval alvast genoteerd worden. Eenmaal aangekomen bij Kruisland bevond zich de tweede hobbel op weg naar een succesvolle wedstrijd. Er was namelijk geen wc aanwezig in de kleedkamer, waardoor Bodybuilder Dennis gebruik moest maken van een heuse WC-Unit. Een belevenis op zich.
Wernhout begon de wedstrijd overigens ijzersterk. Het was misschien wel de beste helft van het seizoen. Maar, er ontbrak iets belangrijks: scherpte en geluk in de afronding. In de eerste helft waren er onder andere (grote) kansen voor Luudje, Bodybuilder Dennis, Chri en Burn, maar alleen laatstgenoemde wist het net te vinden, op aangeven van Bodybuilder Dennis. Hierdoor was de ruststand 0-1.
De Wernhoutse Cruijf, gelegenheids-dagvlagger van beroep, de nummer veertien van ‘Ut Twidde’, Mouwskuhh, had ook geconstateerd dat de eerste helft van een hoog niveau was. Hij gooide er een uitspraak uit die zo op een tegeltje kan: ‘Als we hier winnen, kunnen er mooie dingen gebeuren’. En daar zat wat in, zeker na zo’n sterke eerste helft. Helaas kon Wernhout aan deze sterke eerste helft geen gevolg geven. Al binnen één minuut na rust maakte Kruisland gelijk en niet veel later stond het zelfs 2-1 voor de thuisploeg. Wernhout ging opportunistischer spelen, waardoor er achterin ook grotere ruimtes ontstonden. Het spel golfde hierdoor op en neer, waardoor beide ploegen eigenlijk geen grip meer op de wedstrijd kregen. Kruisland was vervolgens het meest gelukkig en liep nog uit naar 3-1 en 4-1. In de slotfase deed Wernhout door middel van een puik schot van Bodybuilder Dennis nog wat terug: 4-2. Maar, Wernhout zou deze eerste topper dus verliezen. Onnodig overigens, zeker gezien de eerste helft.
Nu we het toch over Cruijffiaanse uitspraken hebben: ‘Elk nadeel heb zijn voordeel’. Want, twee dagen later had ‘Ut Twidde’ alweer een kans om revanche te nemen. Wederom een topper, tegen DOSKO 2. De laatste keer dat DOSKO tegenstander was van Wernhout, een jaar of twee geleden, werd het nog 7-0 voor de opponent op het kunstgrasveld. Op het Wernhoutse pollenveld was het deze dinsdag wél spannend. Wernhout moest een resultaat halen om bovenin mee te kunnen blijven doen. Eigenlijk moest het winnen, om nog perspectief te houden op ‘mooie dingen’. Over mooie dingen gesproken.. Mooi voetbal zat er op dit veld niet in en dus zou het een vechtwedstrijd worden, zo was de voorspelling vooraf. En dit bleek ook het geval. Wernhout begon heel aardig aan de wedstrijd en was sterk in de duels. De meeste tweede ballen waren voor Wernhout, tot irritatie van DOSKO. Toch kreeg Wernhout, wederom tegen de verhouding in, een doelpunt tegen. Vanuit de kluts belandde de bal voor de spits van DOSKO, die uiteindelijk binnen schoot, 0-1. Niet veel later werd Wernhout steeds dreigender. Bodybuilder Dennis maakte een ongelukkig keuze waardoor hij niet lekker kon schieten en Casanova kreeg een handig balletje van Sjoerd niet lekker mee. Vervolgens kopte Lolly na een voorzet van Jaape al vallend nipt over. Na ongeveer een half uur spelen kreeg Wernhout loon na werken. Na een hoge bal belandde de bal op de bovenkant van de Lolly, waarna de bal door de doelman achter de doellijn werd gekeerd. De leidsman van dienst keurde het doelpunt (terecht) toe, 1-1. Vervolgens probeerde Sjoerd het nog eens van afstand en eindigde een omhaal van Lolly naast. Ruststand 1-1.
Wederom heerste er tevredenheid over de eerste helft, omdat Wernhout niet persé goed speelde, maar wel heel gretig was en niets weg gaf. Het centrale duo met Chri en Captain Lexie speelde uitstekend en ook op de backposities werden door Jaape, Mouwskuhh en eerder Casanova nauwelijks duels verloren.
In de tweede helft zou DOSKO nog twee kansen krijgen. Uit dode spelsituaties in dit geval. En u raad het al, beide kansen werden door de uitploeg verzilverd, waardoor Wernhout op een 1-3 achterstand kwam. Trainer Jan besloot zijn laatste wissels door te voeren, waaronder ‘Brede kast’ Max. Een gouden wissel, zo zou blijken. Want allereerst tikte Max de 2-3 binnen, om vervolgens in de laatste vijf minuten ook nog de 3-3 over de doelman te plaatsen. Zo hield Wernhout uiteindelijk toch nog een punt over aan het treffen.
De algemene conclusie na deze twee speelrondes kan als volgt worden samengevat: ‘Ut Twidde’ kreeg met slechts één punt uit deze twee wedstrijden te weinig. Zes punten waren zeker mogelijk geweest, maar minimaal vier punten waren terecht geweest. Het spel moet de ploeg in ieder geval een goed gevoel geven, want beide tegenstanders zijn ploegen die normaal gesproken bij de eerste vijf gaan eindigen. En een Wernhout in vorm, hoort daar ook gewoon bij. Ook na deze twee wedstrijden staat Wernhout nog altijd ‘slechts’ zes punten achter op koploper Virtus. Alles is dus nog steeds mogelijk. We zullen het samen moeten doen. Achterin moeten we met vlagen scherper verdedigen en voorin moeten we de effectiviteit van het begin van het seizoen weer terug vinden. En dan, om af te sluiten met een uitspraak van een wijs man: Dan kunnen er (nog steeds) mooie dingen gebeuren.
Zondag zijn wij vrij. Op zondag 3 april staat de wedstrijd in en tegen Terheijden op het programma. Om 11:30 wordt er afgetrapt. Graag tot dan!