Zaterdag 12 november was een dag met pieken en dalen, of beter gezegd: één dal en meerdere pieken.
Om 12:30 uur werd er in Wernhout vertrokken met een complete selectie richting JEKA. Alle spelers waren fit, de begeleiding was fit – ondanks het geslaagde uitje van de vrijdagavond en een klein griepje bij de trainert – en de sfeer was goed!
Aangekomen in de Beukenlaan werd er begonnen aan de warming up en werd de opstelling bekend gemaakt. De 11 die het veld in werden gestuurd waren Jan, Stef, Wilco, Joep, Alex, Jurre, Hein, Lorens, Kacper, Axel en Stef. De reservespelers – Bram, Brady, Axel en Thieu – hadden een hele taaie middag – zo zou blijken bij aankomst op het kunstgrasveld – want de dug-outs ontbraken, gelukkig boden 4 plastic stoelen uitkomst en hadden ze in ieder geval een plekkie om te zitten.
De wedstrijd begon niet heel erg sterk en was niet om over naar huis te schrijven. Na 11 minuten was het de JEKA-aanvaller die in de kou een reuzeslalom tussen de Wernhout-verdedigers inzette en kon afronden omdat menig rood-witte speler zijn haar been terug trok. Na een 15-tal minuten spelen moest Kacper zich laten vervangen, omdat hij ongelukkig terecht kwam en verving Axel hem. Kacper zocht de warmte op bij zijn meegereisde supporters en Axel nam achterin plaats.
In de 27e en 29e minuut werden twee gelijke doelpunten weggegeven, waardoor de stand bij rust 3-0 in het voordeel van de Bredanaars zou zijn. Een lange bal, een Wernhout-verdediger die vergeet/ nalaat/ verzuimd de bal simpelweg te raken of ook maar iets te doen en een JEKA-aanvaller die zelf kan afronden/ een bal terug kan leggen voor een medespeler.
3-0 Ruststand dus, drama…
In de rust aangegeven dat het onbegrip bij de trainers erg groot was vanwege het feit dat de bal raken niet het moeilijkste aspect is van het spelletje, waarna het stil bleef. Vervolgens de poppetjes iets anders weg gezet en elkaar proberen klaar te stomen voor de tweede helft.
Thieu, Bram en Brady vervingen Alex, Stef en Axel en de scheidsrechter gaf het startschot voor de tweede 40 minuten.
Na 42 minuten spelen kreeg Wernhout een corner na goed druk zetten. Deze corner – waarbij JEKA stond te slapen – werd door Wilco vakkundig tegen het net gewerkt, 3-1.
In de rust was aangegeven dat wat JEKA kon, wij ook zouden kunnen en zo geschiedde…
In de 46e minuut kreeg JEKA namelijk een corner, die door alles en iedereen van Wernhout werd ontweken (een bal met die kou tegen je appel krijgen, kan zeer doen), waardoor JEKA de 4-1 kon maken. Wellicht was de intertpretatie van de uitspraak in de rust niet helemaal zoals bedoeld, enfin…
Vervolgens werd de tweede helft afgesloten met nog een aantal doelpunten, waarbij geen commentaar nodig is. De notitie van de trainers was simpel:
- verdedigen is verdedigen en niet meelopen
- BAL RAKEN!
Een 8-1 verliespartij, een waardeloze middag.
Maar dat was de zaterdag nog niet! Om 17:00 uur stond namelijk de derde helft op het programma. Bij shirtsponsor De Bocht in Wernhout werden spare-ribs genuttigd door het hele elftal, waarbij er een aantal spelers bovenmaats presteerden door bijna hun gehele lichaamsgewicht aan spareribs op te eten.
De meesten hadden hun beste kleren uit de kast getrokken om – nadat de buikjes rond waren – zich te begeven naar de Grote Heistraat. Een FIFA-toernooi, drank en drugs (via Spotify dan toch), eten en drinken waren door de spelers en begeleiding geregeld om de teamavond meer dan geslaagd te maken.
Het ‘parkeer-de-bus’ van de meesten mocht niet helpen tegen het vloeiende positiespel van de trainers. Echter kon er natuurlijk maar één winnaar zijn. De winnaar van het FIFA-toernooi was voor veel spelers een verrassing, omdat hem op de PS4 wel lukte wat in real-life nog vaak mis gaat… Desalniettemin gefeliciteerd!
Al met al een topzaterdag op die paar uur in Breda na…