Via deze weg willen we jullie allereerst een gelukkig, gezond en sportief 2025 wensen namens de selectie van VV Wernhout! Wij wensen u veel leesplezier bij dit verslag, waarbij het credo: ‘van huilen naar muilen’ centraal zal staan.
Een kleine maand voor de aanvang van dit trainingskamp werd bekend gemaakt dat hoofdtrainer Joost Anthonissen ook volgend seizoen voor de groep staat. Naast het verzorgen van de trainingen en wedstrijden, regelt Joost ook altijd de trainingskampen. Dit jaar heeft hij gekozen voor de locatie Sittard, met mogelijkheid tot uitwijken naar Maastricht in de avonduurtjes. Nu Joost er nog een jaar aan vast geplakt heeft, heeft hij zichzelf ook weer indirect verantwoordelijk gemaakt voor het traingingskamp van volgend seizoen. Althans dat hopen wij als selectie!
Zoals elk jaar werd er vrijdagmiddag verzameld in de kantine voor het vertrek richting het Fletcher Wellness-Hotel Sittard. Dit jaar was de opzet tijdens het vertrek toch anders dan normaal, aangezien de kamerindeling al bekend was voor vertrek richting Sittard. Deze is middels een loting na de laatste training van 2024 bekend geworden. Uit betrouwbare bronnen is vernomen dat is gekozen voor deze andere methodiek, zodat Max minder zenuwachtig zou zijn op middag van vertrek.
Nadat Max zijn bloeddruk een beetje gedaald was, kon de reis richting Sittard vertrekken. Eenmaal aangekomen op locatie bleek dat de kamers zich onder de tribunes van het stadion van Fortuna Sittard begaven. Waarbij eerst de oversteek gemaakt moest worden, middels een loopbrug, naar de kamers. Dit leverde een aantal spelers zichtbaar wat spanning op.
Niet alle spelers zochten direct hun kamer op. Voornamelijk de oude garde begon met een klein drankje om het weekend te openen. Dit bleek een goede zet, want de spelers kregen onverwacht ”welcome bites” in de vorm van een schaal minisnacks. Hier hebben helaas niet alles spelers van kunnen meegenieten, doordat zij wel hun kamer hadden opgezocht.
           
Nadat iedereen zijn spullen op zijn kamer had neergezet, werd ook direct een kijkje genomen in het café beneden. Hier was genoeg te doen. Er was namelijk een pooltafel, tafeltennistafel, bowlingbanen & een boksbal. Bij het laatstgenoemde was iedereen uitermate voorzichtig in het begin, gezien de vervelende consequenties die het met zich mee kan brengen (toch Davey?).
Om 17:30 uur werd iedereen verwacht voor het avondeten. Ook dit trainingskamp zaten er regels verbonden aan het te laat komen of zelfs niet op komen dagen. Vorig jaar was dit echter geen probleem en ging Joost zelf de afwas doen, doordat er niemand te laat was gekomen. Normaal zou je ook denken dat voornamelijk het ontbijt een struikelblok zou moeten zijn.
Echter kregen 2 spelers het voor elkaar om bij het avondeten, net na aankomst, al te laat te komen in de vorm van Thijs Damen & Bram de Meijer. Naar horen zeggen hadden zij al een lekker drankje op in de auto, wat er zeer waarschijnlijk mee te maken had. Dit betekende voor Tom & Karel dat zij ook de klos waren en toegewezen werden op de zondag voor corvé, aangezien de kamergenoten samen verantwoordelijk hiervoor waren.
Nadat iedereen even goed gelachen had om de laatkomers, en misschien wel meer om hun kamergenoten, kon iedereen zijn bordje gaan opscheppen. Uiteraard waren grote eters Joep (Brutus), Frans & Leroy hier blij mee en lieten zien op een klein bordje veel eten te kunnen plaatsen.
Nu de buikjes goed gevuld waren en iedereen zichzelf had opgefrist, kon het avondprogramma beginnen. In eerste instantie werd er van de tijd gebruikt gemaakt om middels een open discussie de verwachtingen naar elkaar uit te spreken, zowel binnen als buiten het veld.
Vervolgens was het tijd voor het avondprogramma wat door Sjoerd, Tijs, Thijn & Bram de Meijer georganiseerd was. De opzet bestond uit 3 quizrondes en 3 actieve rondes, waarvoor op voorhand mensen voor gekozen diende te worden. De eerste quizronde ging natuurlijk over voetbal. De tweede ronde ging over seks en voornamelijk de staf gooide onverwachts hoge ogen in deze ronde. Bij de laatste quiz ronde waren een aantal aanwezigen op het trainingskamp middels AI omgetoverd naar een vrouw. Dit werd natuurlijk met gelach ontvangen, Alleen Max werd er een beetje opgewonden van door veelvuldig te zeggen dat hij bepaalde spelers als vrouw wel zou doen.
Tussen de quizrondes door, waren er actieve rondes met de volgende benamingen: Anky van Grunsven, Gordon Ramsay & Pablo Picasso. Deze actieve rondes werden beoordeeld door de zeer kritische jury, gevormd door Joost, Remco en Mathieu. Bij de activiteit Gordon Ramsay moesten er 5 bockworsten zo snel mogelijk opgegeten worden. De winnaar hiervan (niet geheel onverwachts) Bram Domen, die nipt Daan Smulders versloeg, de rest volgde op gepaste afstand.
De tweede tussenronde was Anky van Grunsven, waarbij stokpaard gereden werden op verschillende liedjes. Niet iedereen was even enthousiast over deze activiteit, want Thijs stopte na 5 seconden bezig te zijn. Gelukkig voor zijn groepje nam Kees het stokje van hem over (letterlijk en figuurlijk). Kees bleek uit het juiste hout gesneden te zijn hiervoor en versloeg zijn concurrentie Stef, Romano, Gijs & Jesse.
         
Als laatste was de Pablo Picasso ronde. Hierbij moesten van alle groepjes 1 persoon een piemel versieren met een verhaaltje erbij. Hierbij ontstond nogal wat frustratie bij Max die vond dat Karel zijn verhaal had gestolen. Uiteindelijk was Max de winnaar met het verhaal over een dame die meer dan 15 jaar ouder is dan hemzelf. Dit kon hij uiteraard met volle overtuiging en enthousiasme vertellen over hoe dit precies verlopen was. We zullen de lezers de details maar besparen. Voor de nieuwsgierige lezers: u kunt voor het verhaal altijd bij Max zelf terecht. Hij vertelt hier met veel plezier over, in alle detail en met alle geluiden.
Mede door dit bijzondere verhaal van Max, pakte zijn groep onder aanvoering van captain Ad de winst van de volledige activiteit. Hierna was er een taxi geregeld door voorzitter Alex die op en neer pendelde totdat iedereen uiteindelijk in het centrum van Sittard was.
Eenmaal aangekomen in Sittard werd een knus cafétje opgezocht welke goed werd gevuld door de Wernhoutse selectie. In de loop van de avond bleek het een goede keuze te zijn, aangezien er nog veel lokaal volk naar toekwam.
Naarmate er wat meer drankjes ingingen, kwam het het als gewoonlijk lekker los. Zo leek het ook op een karaokebar te gaan lijken, waarbij voornamelijk Daan & Max hun zangkunsten toonden aan het gehele café.
  
  
Zo bewees Daan, na zijn winnende act tijdens de playback activiteit van de selectie en zijn show in het plaatselijke cafétje in Sittard, een echte muziekliefhebber te zijn. Een ander nieuw selectielid, wie de pikante overstap van de selectie van Zundert naar Wernhout maakt, bleek zich meer te focussen op het vrouwelijk schoon in het café dan op de muziek. Zelfs hierin bleek hij een echte teamspeler te zijn, door zichzelf op te offeren als ”wingman”.
Deze actie leverde succes op, want hierop volgde dat de andere dame naar buiten ging met een van onze spelers. De speler in kwestie heeft nadrukkelijk aangegeven dat zijn naam niet genoemd mag worden in het verslag. De enige hint die ik jullie zal geven is dat hij weleens Iniesta in het veld is genoemd, terwijl hij een andere positie bekleed.
Max legde nog even contact met een dame die iets ouder als hijzelf was (ongeveer dezelfde leeftijd als de vrouw waarover hij eerder op de avond vol enthousiasme vertelde). Ditmaal was het minder succesvol en kreeg hij te horen dat hij iets anders met zijn kapsel moet doen. Iedereen die Max een beetje kent, zal weten dat hij dit geen leuke opmerking vond.
Na een tijdje waren we Max kwijt. Hij bleek ergens in zijn eentje op het dak te zijn geklommen en uiteindelijk ergens terecht te zijn gekomen in een koelcel. Hoe dit tot stand is gekomen is een raadsel en hijzelf kon het ook niet verklaren.
De uurtjes vlogen voorbij en zo gingen de spelers in groepen terug naar het hotel. Alleen bij de laatste groep duurde het wat langer door omstandigheden. Leroy en Gijs Domen dachten even een lift te pakken op een aanhanger van iemand die langs kwam gereden. Echter kon de chauffeur dit niet waarderen en zo ontstond een onvriendelijke situatie.
Gelukkig gebeurde er niet meer dan wat woordenwisselingen en kwam de politie ook even polshoogte nemen. Zij gaven aan dat iedereen maar beter naar huis kan gaan. Na een paar vingergebaren van Leroy (34 jaar) later, ging iedereen uiteindelijk toch terug naar het hotel (al dan niet onder politiebegeleiding het centrum uit).
De volgende ochtend werd iedereen om 8:30 uur bij het ontbijt verwacht en in tegenstelling tot het avondeten van de dag ervoor, was nu wel iedereen tijdig aangeschoven. Hierbij werd natuurlijk goed nabesproken wat er de avond ervoor allemaal gebeurd was.
Na het ontbijt werd er snel omgekleed om het trainingsveld op te zoeken wat naast het hotel lag. Zoals elk jaar was de geur niet altijd even prettig op het veld, met de welbekende bierscheetjes. Alleen bij Stef ging het nog niet helemaal goed en moest een WC opzoeken met zijn buikklachten.
Over het algemeen is de training in dit weekend van een stuk minder niveau. Echter viel het dit jaar reuze mee en werd er toch een redelijke training op de mat gelegd. We sloten de training af met partijtjes op basis van leeftijd. Hierbij ontstond nogal wat frictie in het jongste elftal, waarbij zelfs waterige oogjes van emoties zichtbaar waren. Best opmerkelijk, aangezien alcohol normaal uitdrogend werkt.
Nadat iedereen weer was opgefrist van de training, was het tijd voor de lunch. Waar sommige nog aan het bijkomen waren van de avond ervoor en de training, pakten andere hun eerste biertje alweer. Waarbij Tijs van der Poel al 2 bier in een teug op dronk, terwijl anderen nog niet begonnen waren met eten.
Toen iedereen zijn buik weer rond had gegeten, werd het café opgezocht. De pooltafels en pingpongtafels waren weer bezet, evenals de banken daar omheen. Met een drankje en een spelletje kon iedereen zich goed vermaken.
   
    
Dit jaar stond klimmen in een klimhal gepland als middagactiviteit. Dit was een van de vele faciliteiten die het hotel aanbood, waardoor we het pand niet hoefden te verlaten. Eerst kregen de spelers instructies over het omdoen en het vastzetten van het tuigje. Daarna werden de eerste meters geklommen op een wat lagere wand, zodat iedereen precies wist wat ze moesten doen, voornamelijk voor de veiligheidsregels.
 
 
Voor een aantal was dit kinderspel en zij wilde natuurlijk direct de hogere wanden gaan beklimmen. Er zaten ook zeker wat talentjes in de groep, die ook bij de hogere wanden de top wisten te bereiken, zoals Tijs, Cristian, Jurre, Frans, Joep & Romano. Toch bleken de hoogste wanden ook voor deze heren te hoog, maar werden er uiteraard wel pogingen gedaan.
  
 
 
Na deze fysieke inspanning was het natuurlijk tijd om wat drinken en weer tot rust te komen. Voor Ronny was deze dag, en zeer waarschijnlijk de avond ervoor, zeer intensief. Hij koos eieren voor zijn geld en besloot zijn kamer op te zoeken voor een middagdutje. Daarna werden de pooltafels weer opgezocht om daar de rest van de middag te vertoeven.
Vervolgens sloot iedereen aan bij het avondeten, waar ditmaal iedereen op tijd aanwezig was. Voorzitter Alex had wederom gezorgd voor het vervoer, wat ditmaal richting Maastricht zou gaan. De tijd hiertussen werd door de meeste benut om rustig na te tafelen en zich zelf klaar te maken.
Een groepje ging nog gebruik maken van de bowlingbanen, welke ook aanwezig waren in het Fletcher Hotel. De gebroeders Gommers bleken een aardig balletje te kunnen smijten. Met name bij Leroy vielen regelmatig alle kegels om. Bram Domen had hier minder talent in en uitte regelmatig zijn frustraties hierbij, zoals we hem kennen.
Nadat iedereen zichzelf had opgefrist, vertrokken de taxi’s richting Maastricht. Hier verzamelde iedereen bij Café In Den Ouden Vogelstruys op het Vrijthof. Het viel veel mensen op dat de bediening daar zeer goed met een dienblad overweg kon. Daarnaast vond de bediening dat wij opvielen door het dienblad weer zeer snel leeg te drinken.
Toevallig genoeg waren we niet het enige team uit Brabant dat daar op trainingsweekend was. Zo stonden we in hetzelfde café als de heren Gastel 1, waar Wernhout 1 vorig seizoen nog bij in de competitie speelde. Hier werden natuurlijk nog even herinneringen opgehaald over het feit dat Gastel vorig seizoen kampioen werd na het duel tegen Wernhout.
Na verloop van tijd werd het natuurlijk steeds gezelliger in het café. Daan besloot zijn dansschoenen weer aan te doen en zijn moment te pakken. Dat terwijl iemand anders stiekem buiten met iemand anders aan het buurten was. Uiteraard duurde het niet lang voordat dit geconstateerd werd door de gehele groep.
Hierna was onze Helmut met 2 dames weg gegaan naar een ander barretje. Helaas voor hem betraden wij een tijdje later hetzelfde café. Hieronder kunt u nog een kleine sfeerimpressie zien van deze avond.
 
 
Nadat er al vele spelers het hotel hadden opgezocht, was nog niet iedereen weg uit Maastricht. Zo probeerde een select groepje onder aanvoering van Ronny & Carlo nog een afterparty te zoeken/regelen. Helaas hadden ze geen succes en was het ook voor hen tijd om het hotel terug op te gaan zoeken.
Wederom was de volgende ochtend het ontbijt om 8:30 uur. Deze keer was echter niet iedereen aanwezig bij het ontbijt. Daan deed nog een oproep in de groepsapp om te vragen of iemand Carlo uit bed zou kunnen krijgen. Deze oproep bleek echter niet effectief en Carlo was niet aanwezig bij het ontbijt. De avond ervoor nog als een van de laatste op pad, maar de ochtend kwam toch net te vroeg voor hem.
Na het ontbijt werden de spullen ingepakt en kon er weer richting Wernhout gereden worden. Zoals elk jaar stond hier weer een heerlijke lunch klaar, welke door Joke, Corrie & Jan. Ditmaal kregen zij assistentie van 4 personen bij het afruimen, namelijk Bram de Meijer & Thijs Damen en hun ongelukkige kamergenoten Tom & Karel.
Voor Daan & Carlo betekend dit dat zij de eerst volgende dienst kregen toegewezen (welke inmiddels al gedaan is). Daarnaast moet Carlo nog een jeugdtraining geven/wedstrijd fluiten, aangezien hij helemaal niet is komen opdagen bij het ontbijt.
Ook dit jaar mochten we een aantal nieuwe gezichten verwelkomen op het trainingskamp. Vince, overgekomen uit de JO-19, bleek meteen een echte volhouder – niet alleen tijdens de dag, maar vooral in de nachtelijke uurtjes, aangezien hij beide avonden bij de laatste groep naar huis ging. Ronny, onze aanwinst van Vivoo, deed daar niet voor onder en bewees dat hij net zo’n ‘hangijzer’ was als Vince. Overdag had hij dan wel een middagdutje nodig om te herstellen, maar ’s avonds zat hij weer vol energie – zelfs tot het zoeken van een afterparty. Daan maakte zijn comeback na een vervroegd voetbalpensioen en trok ook regelmatig zijn dansschoenen aan dit weekend. En dan hebben we nog Tijs, afkomstig uit Zundert, die zichzelf met verve neerzette als dé ultieme wingman. Een geslaagd debuut voor deze mannen!”
Net zoals de afgelopen jaren wordt aan het einde van het verslag iemand bekroond tot Casanova. Hein was dit jaar maar 1 avond mee en heeft zichzelf ditmaal voorbeeldig gedragen. Tom heeft inmiddels weer een vriendin. Hierdoor hebben we wederom een nieuwe Casanova en dit jaar ging het tussen 2 personen, maar uiteindelijk is de keuze op Stef de Bakker gevallen. Hij gaf aan dat hij een dame moest temperen bij het zoenen, dat is ook niet iets wat je elk weekend hoort natuurlijk. Wij feliciteren, namens de selectie, Stef van harte met deze prestatie! Zo zie je maar dat een selectieweekend vol kan zitten met hoogte- en (emotionele) dieptepunten.
Wij willen Joost bedanken voor het regelen van het trainingskamp en Joke, Corrie & Jan voor het verzorgen van de lunch bij terugkomst!
Bedankt voor het lezen en tot het volgende trainingskamp!