Via deze weg willen we jullie allereerst een gelukkig, gezond en sportief 2024 wensen namens de selectie van VV Wernhout!
Het eerste weekend van het jaar staat altijd in teken van het trainingskamp van de selectie. Dit jaar vertrokken de mannen naar het Fletcher Landgoed Hotel Avegoor in Ellecom. Naast de heren gingen ook de Dames dit weekend op teamweekend in Utrecht. Wij zijn benieuwd of zij ook een mooi verslag, in detail, maken van hun weekend.
Traditiegetrouw werd aan het begin van de vrijdagmiddag verzameld in de kantine. Normaliter werd er altijd met een bus naar de bestemming gereden. Dit jaar is echter de keuze gemaakt om zelf met auto’s te rijden om de kosten wat te drukken. Hierdoor werd de kamer indeling al voor vertrek bekend gemaakt, wat voornamelijk goed was voor Max die het altijd super spannend vindt.
Nadat de kamerindeling bekend was gemaakt, werd er vertrokken richting Ellecom. Niet alle auto’s reden direct naar Ellecom. Zo had de auto van Bram een tussenstop bij de Coop in Wernhout. U lees het goed, na 400 meter, om zeker te zijn dat ze geen dorst kregen onderweg. Ook de auto van Frans moest even stoppen onderweg, maar ditmaal om een meer cosmetische reden. Stef was bij het inpakken van zijn tas een zeer belangrijk voorwerp vergeten, namelijk zijn nagelschaartje en vond dit dermate belangrijk dat ervoor omgereden moest worden. U mag zelf invullen waarom dit belangrijk werd gevonden door Stef.
Na een kleine 2 uur rijden arriveerden alle auto’s bij het Fletcher Hotel. Zo als elk jaar werden snel de spullen op de kamers gelegd om daarna gezamenlijk een drankje te gaan drinken bij de bar in het hotel. Iets wat tot veel werkstress leidde bij de lokale barman. Na de eerste alcoholische versnaperingen ging de selectie aan het diner. Na de buikjes rond te hebben gegeten, startte geheel volgens planning de avondactiviteit. Dit jaar had hoofdtrainer Joost de verantwoordelijkheid bij andere spelers neergelegd voor de invulling hiervan.
De opzet van de vrijdagavondactiviteit was een quiz, bestaande uit verschillende doe- en denkopdrachten. Een kleine crazy 88/45, was bijvoorbeeld een van deze rondes, waarbij iedereen uiterst fanatiek aan mee deed. Voorzitter Jan Sr. werd aangelijnd door Max en imiteerde een hond, foto hieronder. Maikel maakte vrienden met Bas Aardappel (andere hotelgast) en deed gezellig met de opdracht mee. De naam van deze jonge werd natuurlijk al snel Bas ”Errepel”.
Nadat de afgesproken tijd verstreken was voor de crazy 88/45, kon het verschil gemaakt worden met de eindquiz. Hierbij moest je zoveel mogelijk woorden zeggen die relateerde aan een ander woord/plek/gebeurtenis. Deze kwamen uit ingestuurde filmpjes van oud-bekenden van de selectie, namelijk Alex Huijbrechts, John van Aert, Remco Broos, Jan Hereijgers Jr. en Thijs van de Buijs. Zij eindigden met de woorden: ‘maar wat weet u van….?’. Voor de personen die De slimste Mens kijken wellicht een bekend format.
      
Een van de groepjes kreeg ”De Wallen” als begrip. Iedereen dacht natuurlijk direct aan de rode lampen, maar Jurre was zo enthousiast dat hij vol overtuiging blauwe lampen riep. Rode lampen was het correcte antwoord, blauwe lampen helaas niet voor Jurre. Voor de personen die niet weten wat de blauwe lampen betekenen bij De Wallen: personen achter de ramen met blauwe lampen bij De Wallen zijn travestiet of transseksueel.
Nadat iedereen was uitgelachen om dit antwoordt, kon de groep zich gaan klaarmaken om in Arnhem te gaan stappen. Met behulp van taxi’s kon eenvoudig vervoer geregeld worden en al snel streek de selectie neer in het café Bloopers. Vorig jaar werd op vrijdag ook een bezoek gebracht aan een Bloopers café, destijds in Zwolle, waar sommige selectiespelers het enorm naar hun zin hadden die avond. Helaas was Mart Kerstens niet fit genoeg om de eerste avond mee opstap te gaan, hij bleef achter in het Hotel.
Om de avond lekker op gang te krijgen, werd het befaamde krokodilspelletje gebruikt. Echter bleek dit spel niet voor iedereen geschikt, aangezien Frans meer dan de helft van de shotjes op heeft. Het is nog steeds onduidelijk of hij gewoon heel dorstig was op dat moment of gewoon heel slecht in het spel.
Naarmate het steeds later werd en de tapjes naar binnen gleden, gingen bij sommige mensen ook de heupjes los. Zo stond de linksback van W1 van de laatste weken lekker binnen met een dame te schuren wat natuurlijk niet onopgemerkt is gebleven door de rest. Of er nog gegevens zijn uitgewisseld is nog onbekend. Gezien de verhouding mannen (90%) en vrouwen (10%) in het café besloot Hein zijn succes elders te beproeven en kwam hij uit bij het barpersoneel. En met succes, want hij hield er een nummertje aan over. Aan de andere kan magertjes gezien het succes bij zijn eerste trainingskamp.
Toen ongeveer de helft van de groep naar huis ging, besloot de andere helft nog even in een ander café een kijkje te nemen. Hier werden nog de laatste drankjes genuttigd. Voordat de taxi’s werden opgezocht gebeurde er nog iets opmerkelijks. In het café waar de overgebleven selectiespelers waren ontstond een vechtpartij. Karel was hier echter niet van onder de indruk en liep er doorheen alsof er niets aan de hand was. Dit zorgde voor verbaasde gezichten. Gelukkig gebeurde er verder niks geks en konden de heren veilig een taxi naar huis opzoeken.
De volgende ochtend was iedereen op de aangegeven tijd bij het ontbijt, waar de avond ervoor uitgebreid werd geëvalueerd. Naast het Fletcher Hotel lag een kunstgrasveld wat wij konden gebruiken voor onze eerste training van 2024. Voor de training kon beginnen werd de groep nog aangesproken op het feit dat er bij thuiskomst sommige spelers zich niet volledig aan de regels hebben gehouden en dat dit voor de tweede avond duidelijk beter moet.
Het personeel vond dit namelijk ongepast en een speler werd hier met name verantwoordelijk voor gehouden. Aangezien er een vrouwonvriendelijke opmerking was gemaakt. Excuses van deze speler zou op prijs worden gesteld. Echter gaf niemand toe dat hij hier bij betrokken was. Veel spelers hadden wel een donkerbruin vermoeden over wie dit ging, maar de persoon die verdacht werd, kon het zich zelf niet meer herinneren. Hierna werd er een begin gemaakt aan de training.
   
   
Traditiegetrouw bleek wederom dat bij velen het balgevoel een stuk minder was, vergeleken met een aantal weken terug. Vooral Stef was vergeten om de dozen van zijn schoenen te halen. Desondanks was Stef wel heel enthousiast tijdens en na de training. De nieuwsgierige lezer die deze foto wilt zien, kan dit altijd vragen aan de auteur. Deze foto zal niet tentoon worden gesteld in dit verslag aangezien Stef nogal emotioneel werd dan.
Na de warming-up, pass-oefening en een afwerkvorm was het tijd voor een eindpartij. Het verschil werd voornamelijk gemaakt door de inzet van het ene team of misschien wel de lamheid van het andere team. Een mooi voorbeeld hiervan was Cristian, die nog minder hard liep dan Lucille Werner. Hieronder een foto van het winnende team.
Toen de eerste, voor de meeste zware, maar nuttige training er op zat, was er even vrije tijd tot de lunch. Een aantal spelers maakte in deze tijd gebruik van het zwembad. Het water was niet bepaald warm te noemen en dit was bij Stef ook goed zichtbaar, hij had namelijk tepels als sigarenpeuken. Hij besloot daarom zichzelf even op te warmen in de sauna.
De zaterdagmiddagactiviteit stond in het teken van een Formule 1 racesimulator. De spelers konden met deze simulatoren tegen elkaar racen. Niet iedereen heeft de uitleg van de instructeur kunnen volgen. Max had namelijk zoveel last van de avond ervoor dat hij tijdens de uitleg even naar de WC ging om zijn maag te legen, waarna hij zichzelf zichtbaar beter voelde.
Naast de Formule 1 simulatoren, waren er ook verschillende andere spelen die gedaan konden worden. Ondanks dat het maar spelletjes waren, was de strijd goed zichtbaar. Gedurende de middag vorderde, werden ook weer de eerste alcoholistische versnaperingen besteld. Zelfs Max durfde tegen het eind van de middag aan om ook een van de versnaperingen te pakken.
   
    
Iedereen vermaakte zichzelf enorm tijdens deze middag, toch was er een klein smetje op aan te merken. Een aantal gasten hadden een paar bowlingbanen gehuurd om een potje te bowlen. Echter kon een groepje hun potje niet afmaken, waardoor Davey zichzelf irriteerde aan het personeel. Dit had misschien ook te maken met de 2 voetfouten die het systeem aangaf bij Davey, terwijl hij zeker wist dat het personeel de oorzaak daarvan was.
Na een zeer geslaagde middagactiviteit, werd er teruggereden naar het Hotel. Toen iedereen zijn buikje had volgegeten na het avondeten, was er weer even wat vrije tijd. Sommige besloten nog een paar uur slaap te pakken, terwijl andere zich in het café nestelden. Een aantal uur later stonden de taxi’s weer klaar voor het hotel. Helaas was er ook bij deze avond een afwezige. Thijs voelde zichzelf niet helemaal lekker waardoor hij verstek moest laten gaan.
   
De avond moest weer rustig opgang komen en iedereen werd wat uitbundiger naarmate er wat meer drank naar binnen ging. Deze avond was de selectie wederom in Arnhem te vinden en ook in hetzelfde café. De verhouding mannen en vrouwen was ook weer hetzelfde als de vorige avond. Toch werden de rokers buiten aangesproken door een wat oudere dame. Zij vond dat de rokers allemaal knappe gasten waren. Zo zie je maar dat smaken verschillen. Dit resulteerde zelfs dat Leroy ineens onverwachts een kus op zijn wang kreeg, wat natuurlijke voor hilariteit zorgde bij andere.
Jasper had schijnbaar goed naar Hein gekeken de eerste avond, want hij probeerde precies hetzelfde. Zijn aandacht ging ook naar het barpersoneel in plaats van de dames die te gast waren in het café. Hieronder is een actiefoto te zien.
Op de achtergrond was Tom stiekem veel bezig met de dames. Dit was de eerste avond ook al het geval, maar toen viel niemand het echt op. Deze avond was het wel goed zichtbaar dat hij veel van zijn tijd met een dame aan het kletsen was. Stef had dit waarschijnlijk niet door, doordat hij zichzelf op het podium gepositioneerd had om zijn dansjes te laten zien. Brady had het kozijn bestempelde als zijn dansvloer.
   
   
Veel spelers zochten het hotel op, maar er bleef nog een select groepje over dat toch nog een ander tent ging bezoeken. Uiteindelijk werd het de Pianobar. Even leek het erop dat we niet naar binnen mochten omdat de bewaker dacht dat Leroy te zat was. Leroy struikelde over de poot van een hek en de bewaker vertrouwde het niet. Hij moest van de bewaker een aantal keer op en neer lopen, zodat hij kon zien dat Leroy nog goed bekwaam was. Uiteindelijk geloofde hij hem en mochten we toch naar binnen.
    
Eenmaal binnen bij die Pianobar zat iedereen er lekker in en werd er volle bak gedanst, wat aanstekelijk werkte op de andere gasten. Vooral Brady zat goed in de olie en creëerde zijn eigen dansje ”de Brady Wiggle”. Toch vonden meerdere mensen dit maar een apart dansje. Daarna besloot Brady te gaan bellen met de pinautomaat van de Pianobar, wat er merkwaardig uitzag. Ook Tom kwam de Pianobar nog gezellig binnen lopen met zijn scharrel.
De biertjes gingen steeds langzamer naar binnen, naarmate de avond vorderde. Dus Davey vond het tijd om eens een aantal gold strike te bestellen. De andere hadden er beduidend minder zin in, maar nuttige toch ook een shotje mee. Dit zorgde voor een aantal mooie gezichtsuitdrukking van mensen die het niet zo lekker vonden.
Aan al het leuks komt een einde, zo ook de Pianobar. Toch wilde niemand naar huis aangezien iedereen er heel goed in zat die avond. Dus besloot het kleine groepje wat was overgebleven toch nog een andere tent op te zoeken, wat niet gemakkelijk was gezien de tijd. Tom had ondertussen afscheidt genomen van zijn scharrel, zover de auteur van het verslag weet…..
Uiteindelijk werd er nog een café gevonden dat open was, maar hier waren de spelers ook zo weer weg. Het percentage criminelen was gevoelsmatig enorm hoog in het desbetreffende cafétje. Een paar drankjes en dansjes van Leroy later was iedereen wel uitgekeken op het café. Alleen Carlo & Gijs Domen moesten nog van de gokautomaten getrokken worden, zodat de groep weer compleet was.
Iedereen kwam snel tot de conclusie dat de avond wel mooi was geweest zo. Er werd nog een lokale shoarmatent opgezocht om wat te gaan eten. Alleen bleef het niet bij eten. De volume knop ging omhoog en iedereen begon op tafels en stoelen te dansen. De andere gasten vonden het of heel raar of juist heel grappig wat er gebeurde. De man van de bediening vond het geweldig, maar zijn collega’s een stuk minder.
Tussen het dansen en springen door werd het eten naar binnen gewerkt. Waarbij iedereen met verbazing stond te kijken over de hoeveelheid die Karel had besteld en opat. Gijs Domen en Brady begonnen nog een voedsel gevecht met elkaar, totdat alles op de grond lag. Toen was het toch echt tijd om naar het hotel te gaan.
Eenmaal terug bij het Hotel was de medewerkster weer een het werk die de dag ervoor te maken heeft gehad met een ongepaste opmerking betreffende de bagageruimte. De groep die als laatste terug was van Arnhem was zeer nieuwsgierig en vroeg om een beschrijving van degene die dit had gedaan. Het was een jongen met zijn haar strak naar achteren en een (geiten)sikje. De selectie heeft inmiddels een vermoeden, vult u deze zelf ook maar in.
Niet iedereen van het groepje dat als laatst overbleef ging direct naar bed. Zo was de oude bok Leroy zo moe, dat hij besloot om beneden in het hotel maar een dutje te gaan doen. Gelukkig maakten zijn medespelers hem wakker, zodat ook hij zijn bed kon gaan opzoeken.
Ondanks dat velen een zeer korte nacht achter de rug hadden, was wederom iedereen op tijd bij het ontbijt. Al verlieten sommige binnen 1 minuut het ontbijt om wat meer slaap te pakken. Er werd nog even gediscussieerd over de vertrektijd. Waarbij Maikel graag om half 11 wilde vertrekken en Bram om 11 uur. Uiteindelijk werd door Joost een tussenweg besloten, namelijk 10:45. Dit tot ongenoegen van Maikel, die zijn frustraties even niet te baas was en Bram en duw gaf.
Om de afgesproken tijd was iedereen aanwezig bij de receptie en werd er weer richting Wernhout vertrokken. Terug op Wernhout stond zoals elk jaar een heerlijke lunch klaar bereidt door Joke & Ad. Hierbij werd Joost nog even bedankt voor het organiseren van het trainingskamp, wat wederom tot in detail goed was geregeld. Daarnaast werd Tom nog even benoemt tot de Casanova van het trainingskamp, waarmee hij het stokje van Hein overneemt.
Doordat er geen enkele speler te laat was tijdens de afgesproken tijden, moest dit jaar Joost zelf de afwas doen van de afsluitende lunch. Dit deed Joost met alle plezier, aangezien het een goed teken is dat de spelers zich aan de gemaakte afspraken hebben gehouden. Alleen Maikel vond het minder leuk, aangezien hij met Joost was meegereden en even moest wachten tot alles schoon was, voor hij naar huis mocht.
Met dit zeer succesvolle trainingskamp is er een aftrap gedaan naar lijfsbehoud voor zowel Wernhout 1 in de 3e klasse als Wernhout 2 in de 1e reserve klasse. Wij hopen dat u als lezer de selectie het komende halfjaar komt aanmoedigen om deze doelstellingen te realiseren.
Bedankt voor het lezen en tot het volgende trainingskamp!