Op zaterdag 17 september stond de eerste competitiewedstrijd op het programma, een uitwedstrijd bij HZ’75. Na aankomst zou al blijken dat de tegenstander – die op brommers richting hun eigen sportpark waren gekomen – fysiek erg aan de maat was.
We begonnen we met de volgende 11: Jan op goal, Alex, Axel, Joep en Bram achterin, Thieu, Hein en Lorens op het middenveld en de voorhoede werd gevormd door Jurre, Axel en Stef. Wilco en Stef zaten ‘bankie’, Brady en Damian waren ‘blessa’.
Op het papiertje van de trainer stond genoteerd: ‘Scherpte vanaf minuut 1’, iets wat een wijze les had moeten zijn van de laatste bekerwedstrijd tegen Zundert. Maar het feit dat iets op papier staat, wil niet altijd zeggen dat het ook zo uitwerkt. Nadat HZ’75 namelijk om 12:30 uur begonnen was met de wedstrijd, deden wij dat om 12:35 uur en keken we na 5 minuten voetballen tegen een 3-0 achterstand aan…
Wat er vervolgens gebeurde is nog steeds een raadsel, maar de 35 minuten die daar op volgde werd het fysieke HZ’75 werkelijk van het kastje naar de muur getikt. Door blessures van Bram en Axel werden Wilco en Stef al in de eerste 20 minuten ingebracht en zouden deze elf het moeten gaan doen. Waar het uiteindelijk – helaas in ons geval – in het voetbal om gaat, zijn echter doelpunten en mochten die nou net niet vallen. Jurre kon in een 1-op-1 situatie met de keeper de bal niet langs hem schuiven, Hein krulde een vrije trap op de paal en Thieu scoorde zijn eerste goal voor Wernhout, waar het niet dat deze werd afgekeurd wegens buitenspel(?). Allemaal leuk en aardig dus, maar wel een 3-0 achterstand na 40 minuten.
De tweede helft was 2 minuten onderweg en de plannen die we in de rust hadden gemaakt konden de prullenbak in, een fout in de opbouw werd afgestraft door HZ’75 en het was 4-0. Tot aan minuut 55 ging het echter nog steeds gelijk op, we waren HZ’75 voetballend niet meer de baas, maar echt kansen werden er over een weer niet meer gecreëerd.
Vervolgens gebeurde er van minuut 55 tot aan minuut 70 iets wat heel erg zonde was. Bij HZ’75 waren er een aantal net als eerder die middag op de brommer – dit keer spreekwoordelijk wel te verstaan – en kregen we maarliefst 6(!) tegengoals om de oren. De goals van Axel en Joep mochten helaas dus niet meer baten, een zware nederlaag.
Uiteindelijk een wedstrijd waarin misschien wel het beste voetbal van dit jaar werd gespeeld, maar ook een wedstrijd waarin er kansloos met 10-2 verloren werd. Een wedstrijd met twee gezichten…