We zijn een aantal weken onderweg in de voorjaarscompetitie en de JO11 de tussenstand op gaan maken. Een kwaliteit van dit team is wel dat we veel en altijd scoren. Zeker gezien onze plaats op de ranglijst en helemaal omdat we al tegen de huidige top vier van de competitie gespeeld hebben, is dat knap. Maar we krijgen ook veel doelpunten tegen.
Tegen Unitas was ook zo’n wedstrijd waar we ons zelf tekort doen. Ons eerste doel was om de slag op het middenveld te winnen. Dat is deze wedstrijd in ieder geval prima geslaagd. De wedstrijd ging het eerste kwartier goed gelijk op en onze gelegenheidsspits Noah kreeg een aantal hele grote kansen. Wat jammer dat ze er niet in gingen.
Uiteindelijk gingen we met een ongelukkige 2-0 achterstand de rust in. De doelpunten van Unitas kwamen niet uit een mooi uitgespeelde aanval maar ontstonden doordat ons de bal uit de voeten gespeeld wordt vlak voor het eigen doel en omdat na een corner zomaar op ons doel uitgehaald mocht worden. Het verdedigen met Italiaanse passie ontbreekt er bij ons wel eens aan.
In de tweede helft deden we een paar positiewisselingen en dat pakte goed uit. Sem schoof als verdediger goed mee op naar het middenveld. En met Finn, Max en Brent werden de verdedigers van Unitas flink op de proef gesteld. Helaas is het eerste doelpunt weer voor Unitas en weer werd er niet daadkrachtig genoeg verdedigd.
Uiteindelijk kwamen we verdiend terug tot 3-2 via Brent. Maar Unitas liet in de tweede helft zien waarom zij deze wedstrijd toch gingen winnen. Onze aanvallers kregen niet de tijd en de ruimte die we zelf wel weggaven en de Leurenaren verdedigden het doel als leeuwen. Wernhout forceerde wel zodat er toch een paar scrimmages voor het Unitasdoel ontstonden. Dat leverde nog wel gillende moeders op maar geen doelpunten. Unitas kon telkens het vege lijf redden door zich voor de bal te gooien. Toen aan de andere kant de 4-2 viel, was de wedstrijd gespeeld.
Ons scorend vermogen en het aantal gecreëerde kansen zijn dik in orde. Ook tegen betere ploegen schieten we er vaak nog twee of drie tegen de touwen. Maar de doelpunten waaien bij onszelf te gemakkelijk binnen waardoor de balans te vaak negatief is voor de JO11 van Wernhout.
Hopelijk gaat het beter als we in mei de tweede helft van de competitie spelen. Alvast speciale aandacht voor de derbyweek van de JO11. We spelen in één week tegen VVR, Achtmaal en Moerse Boys. Hoe mooi wil je het hebben?